راه های جوانسازی پوست صورت

با بالا رفتن سن چین و چروک های پوست بیشتر نمایان می شود و بسیاری از افراد به دنبال این هستند که همچنان ظاهر خود را جوان نگه دارند و این امر برای آنها بسیار مهم است.

امروزه روش های مختلفی برای جوانسازی پوست استفاده می شود. داروهای موضعی که معمولا با استفاده از کرم و لوسیون انجلم می شود تا روش های کلینیکی و حتی ججراحی.

البته بعضی افراد از روش های سنتی مانند روغن گیاهی برای پوست صورت هم برای این امر استفاده می کنند.

در ادامه مطلب با ما همراه باشید تا شما را انواع روش های جوانسازی پوست صورت آشنا کنیم.

روش های پیشگیری از پیری پوست

 راهکارهای جوان سازی و مقابله با پیری پوست که برای از بین بردن علائم پیری بر اثر نور خورشید و بالا رفتن سن در لایه‌های خارجی و میانی پوست (درم و اپیدرم) مورد استفاده قرار می‌گیرند را می‌توان تحت رویکردهای زیر دسته‌بندی کرد.

مراقبت از پوست

پوست سالم، محافظ مهمی در برابر کم‌آبی، نفوذ میکروارگانیسم‌های مختلف، مواد حساسیت‌زا، محرک‌ها، رادیکال‌های آزاد و تشعشعات است. مراقبت روزانه از پوست باعث افزایش بازسازی، کشسانی و صافی پوست و درنتیجه تغییر موقت وضعیت پوست می‌شود.

جلوگیری از تخریب اجزای اصلی تشکیل‌دهنده پوست مانند کلاژن و الاستین، برای جلوگیری از ایجاد چین و چروک ضروری است. یکی دیگر از رویکردهای اصلی جلوگیری از ایجاد چین و چروک، کاهش التهاب با استفاده از آنتی‌اکسیدان‌های موضعی یا سیستمیک است که باید همراه با کرم‌های ضد آفتاب و رتینوئیدها برای افزایش اثرات محافظتی آن‌ها استفاده شود.

محافظت در برابر نور خورشید

آسیب‌دیدگی مداوم پوست بر اثر نور خورشید به شکل پیری زودرس پوست مشخص می‌شود. چین و چروک و تغییرات رنگدانه‌ای مستقیماً با پیری زودرس بر اثر نور خورشید در ارتباط است و مهم‌ترین تظاهرات آن محسوب می‌شود. راهکارهای جلوگیری از پیری پوست در اثر نور خورشید شامل اجتناب از قرار گرفتن در معرض آفتاب، محافظت از پوست در برابر آفتاب با استفاده از کرم‌های ضد آفتاب برای جلوگیری یا کاهش قرار گرفتن پوست در معرض پرتو فرابنفش، استفاده از رتینوئیدها به منظور جلوگیری از تولید آنزیم تجزیه‌کننده کلاژن (کلاژناز) و افزایش تولید کلاژن و مصرف آنتی‌اکسیدان‌ها به‌ویژه به ‌صورت ترکیبی برای کاهش و خنثی کردن رادیکال‌های آزاد است.

آیا واقعاً می‌توان پیری پوست را به تعویق انداخت؟

مطالعات نشان می‌دهند امکان به تأخیر انداختن پیری پوست و بهبود شرایط پوست از طریق تجویز مکمل‌های غذایی خاص وجود دارد. آنتی اکسیدان‌های تغذیه‌ای از طریق مکانیسم‌های مختلفی در قسمت‌های مختلف بدن عمل می‌کنند، اما نقش آن‌ها بیشتر مقابله با رادیکال‌های آزاد است

عوامل دارویی موضعی دارای خواص جوانسازی پوست صورت

دو گروه اصلی از عوامل وجود دارند که می‌توانند به عنوان اجزای کرم‌های ضد پیری استفاده شود؛ آنتی‌اکسیدان‌ها و تنظیم‌کننده‌های سلولی.

آنتی‌اکسیدان‌ها

محصولاتی که حاوی آنتی‌اکسیدان هستند، در کاهش چین و چروک صورت بسیار تأثیر دارند و مصرف آن‌ها به جوانسازی پوست صورت می‌انجامد. آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند ویتامین‌ها، پلی ‌فنول‌ها و فلاونوئیدها (ترکیبات گیاهی) با کاهش غلظت رادیکال‌های آزاد در بافت‌ها، تخریب کلاژن را کاهش می‌دهند. ویتامین‌های C، B3 و E با امکان نفوذ به پوست به دلیل وزن مولکولی کم خود از مهم‌ترین آنتی اکسیدان‌ها هستند.

مطالعات بالینی ثابت کرده‌اند حفاظت آنتی‌اکسیدانی در صورت مصرف هم‌ زمان ویتامین C و E بیشتر از زمانی است که ویتامین C یا E به‌تنهایی مصرف شوند.

یک مطالعه درون‌تنی (in vivo) ثابت کرده است استفاده موضعی از پلی ‌فنول‌های چای سبز قبل از قرار گرفتن در معرض پرتوی فرابنفش، موجب کاهش آسیب DNA در پوست می‌شود. ترکیبات گیاهی دیگری همچون ایزوفلاون‌های سویا نیز به عنوان آنتی‌اکسیدان عمل می‌کنند.

تنظیم‌کننده‌های سلولی

تنظیم‌کننده‌های سلولی مانند مشتقات ویتامین A (رتینول)، پلی‌پپتیدها و ترکیبات گیاهی، مستقیماً بر سوخت‌وساز کلاژن اثر می‌گذارند و تولید کلاژن و الیاف کشسان را تحریک می‌کنند. در حال حاضر، رتینول ماده‌ای است که بیشتر به عنوان نوعی ترکیب ضد پیری استفاده می‌شود. نتایج تحقیقات نشان داده است رتینول نه‌تنها بر پیری پوست در اثر نور خورشید اثرگذار است، بلکه در جلوگیری از پیری ذاتی پوست نیز تأثیر مثبت دارد.

ترتینوئین نوعی رتینوئید است که علائم پیری زودرس ناشی از پرتو فرابنفش مانند چین و چروک، از دست دادن قابلیت ارتجاعی پوست و تجمع رنگدانه‌‌ها در بافت را کاهش می‌دهد.

پلی‌پپتیدها (متشکل از اسیدهای آمینه) گروه دیگری از تنظیم‌کننده‌های سلولی هستند که توانایی تحریک تولید کلاژن را از طریق کاربرد موضعی دارند.

روش‌های تهاجمی برای جوانسازی پوست صورت

روش‌های مختلفی برای انجام فرایندهای تهاجمی وجود دارد؛ از جمله:

لایه‌برداری شیمیایی

لایه‌برداری شیمیایی روشی است که باعث سایش شیمیایی لایه‌های مشخصی از پوست می‌شود و پس از ایجاد التهاب در اپیدرم و درم (لایه‌های خارجی و میانی پوست)، مکانیسم‌های بازسازی و ترمیم باعث سفتی و یکنواخت شدن پوست می‌شود. ممکن است بتوان بهبود چین و چروک‌ها و کشسانی پوست را پس از لایه‌برداری شیمیایی به افزایش کلاژن، الیاف کشسان و همچنین بازآرایی متراکم الیاف کلاژن نسبت داد.

تجهیزات نور مرئی: نور شدید پالسی (IPL)، لیزر و رادیوفرکانسی (RF)

امروزه با پیشرفت سریع فناوری، ابزارهایی به وجود آمده‌اند که باعث جوان سازی پوست می‌شوند. جوان‌سازی پوست غیر ساینده یا نفوذ امواج نوری به بافت‌های زیر پوست یک فناوری کم‌خطر و با دوران نقاهت کوتاه است که تغییرات ساختاری ناشی از پیری پوست را بهبود می‌بخشد. در این فرایند، کلاژن بر اثر گرما تخریب می‌شود و پوست در پاسخ، الیاف جدید کلاژن می‌سازد.

اگرچه اثربخشی بالینی IPL و لیزرها ضعیف‌تر از روش‌های ساینده است، با این حال، تشکیل کلاژن جدید و بهبود بالینی محسوس در چین و چروک‌ها دیده می‌شود.

جوانسازی تزریقی پوست و پرکننده‌های پوست (فیلرها)

هدف از جوان‌سازی بیولوژیک پوست، افزایش ظرفیت بیوسنتز فیبروبلاست‌ها (سلول‌های اصلی لایه میانی پوست که وظیفه تولید کلاژن و ماتریکس بین سلولی و بخش‌های مختلف بافت همبند را بر عهده دارند)، القای بازسازی محیط فیزیولوژیک مطلوب، افزایش فعالیت سلولی، آبرسانی و ساخت کلاژن، الاستین و هیالورونیک اسید است. استفاده از فیلرهای خاص در برخی موارد می‌تواند در دستیابی به این اهداف کمک کند.

پلاسمای اتولوگ غنی از پلاکت (PRP)

اخیراً روش پلاسمای اتولوگ غنی از پلاکت (PRP) در جوانسازی پوست مورد توجه قرار گرفته است. پلاسمای غنی از پلاکت از خون کاملاً تازه گرفته می‌شود و حاوی غلظت زیادی از پلاکت‌ها است. این روش ممکن است با تحریک فعال‌سازی فیبروبلاست‌ها، ساخت کلاژن و سایر اجزای ماتریکس خارج ‌سلولی (شبکه گسترده‌ای از پروتئین‌ها و سایر مولکول‌ها که بافت‌ها و سلول‌های بدن را احاطه می‌کند و باعث حمایت و حفظ ساختار آن‌ها می‌شود) را القا کند و درنتیجه باعث جوان‌سازی پوست شود.

سم بوتولینوم (بوتاکس) برای جوانسازی پوست صورت

سم بوتولینوم تأثیری بر بافت پوست ندارد و نمی‌تواند روند پیری پوست را متوقف کند. با این حال، تزریق منظم آن ممکن است با کمک به کنترل برخی خطوط و چین و چروک‌های دینامیک صورت (ناشی از حرکات مکرر)، باعث کاهش روند پیری قابل مشاهده پوست شود.